تقوا در برابر گناه

بسم الله الرحمن الرحیم

«الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی»
بحث ما در این جلسه راجع به تقواست. تقوا یعنی آدم خودش را حفظ کند. تقوا از «وَقَیَ» که می‌گوییم: «و قنا عذاب النار» «ق» یعنی حفظ کن.«ق» یعنی حفظ کن. «قنا» یعنی ما را از عذاب حفظ کن. تقوا از همان «وقایه» یعنی آدم خودش را حفظ کند. کنترل خود، نظارت بر خود، ما الآن مالمان را حفظ می‌کنیم. ناموسمان را حفظ می‌کنیم، خودمان را هم حفظ کنیم. یعنی هرچه می‌خواهیم نگوییم، خودت را نگه دار، این کلمه را نباید بگویی. هر تصمیمی را نگیر، هر طوری موضع گیری نکن.
تقوا آثاری دارد، معنای تقوا را گفتیم، یعنی کنترل خود، حفاظت از خود، آثار تقوا و بعداً راه بدست آوردن تقوا را می‌گویم.
آثار تقوا را در این جلسه ببینیم به کجا می‌رسیم، بحث کنیم. بسم الله الرحمن الرحیم، تقوا، آثار تقوا، و بعد راه بدست آوردن تقوا، معنای تقوا یعنی حفاظت از خود، حفاظت، اما آثار تقوا، ۱- مغفرت. ۲- هدایت. ۳- رحمت. ۴- کرامت. ۵- بصیرت. ۶- وسعت، توسعه. ۷- بیعت با پیغمبر. ۸- برکت. اینها آثار تقواست. یک تابلو است. همه از قرآن است. هیچی از خودم نیست. اما مغفرت.
۱- تقوا، بستر مغفرت الهی
قرآن در سوره‌ی نساء آیه‌ی ۳۱ می‌فرماید: «إِنْ تَجْتَنِبُوا کَبائِرَ» شما اگر تقوا داشته باشید، گناهان کبیره را انجام ندهید، «نُکَفِّرْ عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُمْ» گناهان کوچک را ما می‌بخشیم. مثل یک آدمی که یک چیزی خریده، ۱۱۷۴ تومان. می‌گوید: هزار تومانش را بده، ۱۷۴ تومانش را نمی‌خواهد، می‌بخشد. «إِنْ تَجْتَنِبُوا کَبائِرَ» گناهان کبیره، گناهان کبیره گناهانی است که وعده‌ی عذاب داده شده. اگر شما از گناهان کبیره دوری کنید، گناهان کوچک را خدا می‌بخشد. این یک مورد. پس آدم در سایه‌ی تقوا، یعنی اجتناب از گناه کبیره، گناهان کوچک…
هدایت، قرآن در سوره‌ی انعام آیه‌ی ۱۵۳ می‌فرماید: «لا تَقْرَبُوا الْفَواحِش‏» فاحشه یعنی گناهان زشت. اگر از گناهان زشت دوری کنید، آخرش می‌گوید: «وَ أَنَّ هَاذَا صرَِاطِى مُسْتَقِیمًا» (انعام/۱۵۳) راه مستقیم این است. یعنی هدایتتان می‌کند. اگر کسی از گناهان دوری کند، گناهان رسوا و زشت را انجام ندهد، خدا به راه مستقیم هدایتش می‌کند.
رحمت، در سوره‌ی یس آیه‌ی ۴۵ می‌گوید: «اتَّقُوا» آخرش می‌گوید: «لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ»، اگر می‌خواهی خدا به تو رحم کند، تقوا داشته باش.
کرامت، قرآن می‌فرماید: «وَ لَمْ یُصِرُّوا عَلى‏ ما فَعَلُوا» (آل‌عمران/۱۳۵) حالا یک دسته گلی هم آب دادی، دیگر تکرار نکن. اگر کسی خلافی کرد، چون معصوم که نیستیم، ممکن است یکبار انسان از دستش دربرود و یک حرفی را بزند. یک عملی را انجام بدهد. اگر اصرار نکنی، یعنی در دفعه‌ی دوم خودت را نگه داری، بعد می‌گوید: «نُدْخِلْکُمْ مُدْخَلاً کَریماً» (نساء/۳۱) «مُدْخَلاً کَریماً» یعنی کرامت. یک جایگاه در شأن به شما می‌دهم.

بقیه در ادامه مطلب...